De rivier die nooit hetzelfde is, waar en wanneer je die ook bekijkt, als onderwerp voor fotografie en poëzie. De zeldzaam vloeiende combinatie fotografie en gedichten is prachtig ondergebracht in dit unieke boek De Waal / bewogen. Fotografe Andrea Gulickx maakte de foto's  en publicist Wim Huijser schreef de inspireerende inleiding en zocht de bijpassende poëziefragmenten. Van één dichter werd een gedicht in zijn geheel aan het begin van het boek geplaatst: mijn prijswinnende gedicht uit 2014 over de Waal: Waalweemoed. 

Reden om dit gedicht hier nog eens weer te geven:

 

Waalweemoed

 

Wat weet de rivier van de weg,

die ooit begon, onzichtbaar, hoog, en

na de langste afstand en de wijdste bochten

steeds naar de breedste breedte zoekt,

die vindt en oplost in zichzelf?

 

Ook ik weet niet waar ik begon,

wanneer en vooral niet: waarom.

 

Wij lijken op elkaar, de rivier en ik,

de rivier en jij en wij.

Eens kroop het leven naar het land.

Zie mij: ik sta rechtop.

Eens telden wij één cel,

Nu denk ik na, droom op mijn oever,

Vaar mee met de stroom,

en eindig ooit in zee.

 

Bij elke bocht kijk ik vooruit zover ik kan en

weer terug, waar ik niets meer zie.

Waar is de Waal? Wanneer? Waarom?

 

Noud Bles