Het draagvlak van de rechterpink

 

Wankel als een slechte satire

voorgedragen door een stotterend iemand

is de positie van de schrijvende dichter.

Zie hem staan wachten

op openbaar vervoer

terwijl de personenauto's voorbij suizen,

de opgestoken duim

verborgen onder de lichtgekleurde overjas.

Bruidjes vluchten voor de regen,

nadat de foto's bij de ruïne in het park

haastig zijn genomen,

in glanzende limousines.

De romantiek teruggebracht

tot neergeslagen grijstinten zilvernitraat.

 

De stilte oversteken

kan alleen met ingehouden adem,

een grens verleggen

is al herinnering zijn.

Voorbij emoties gaat hij

als een ontluisterde Christoffel :

zoveel te dragen

en bij nader inzien toch niet bestaan.

 

 

Noud Bles