Opmerkelijke gedichten

Sommige gedichten zijn opmerkelijk omdat ze bij een bijzondere gelegenheid werden geschreven of op een aparte manier werden uitgebracht. Een extra plaatsje in mijn hart kregen de gedichten:

  • Voetstappen in de sneeuw, in tijdschrift Speel, maart 1963
  • Wij leven, poëzieprijs 7e Nederlandse Literaire dagen St. Martens-Latem België, 12 juli 1964
  • De aarde en het zinkend schip, Tijdschrift Iambe nr 10, 1983
  • Het moment van de eeuw (over het milleniumprobleem), Radbode, 16 december 1999
  • Maja (gedicht over Maja Braderic), in Poëzie.gl juni 2004
  • Waalweemoed, dit gedicht kreeg in 2014 de prijs voor het mooiste gedicht over de rivier De Waal. Zie ook: Waalweemoed.
  • Het raadsel van de tijd Doornenburg, in De Gelderlander 25 januari 2018
  • Arboretum voor coronawandelaars, in tijdschrift Bühne No 14 voorjaar 2021
  • Ode aan het landschap, in Ode aan 3 Oevers Kunstcollectief Gelderse Poort, 11 september 2021
  • Spiegeling en reflectie, kunstroute Kunstcollectief Gelderse Poort, 9 en 10 september 2022
  • Verbondenheid, kunstroute Kunstcollectief Gelderse Poort, 9 en 10 september 2023

Alle hierboven genoemde gedichten zijn opgenomen in de verzamelbundel Wij leven, 60 jaar gedichten 1963 - 2023.

 

Een keuze van drie van opmerkelijk gedichten hiernaast en hieronder:


 

Voetstappen in de sneeuw

 

Fijne vonkjes

zwermen

in witte schermen

naar beneden

waar de

aarde

stil,

in voorzichtig verbazen

eenzaam torst.

 

Een bundel licht

snijdt in kringen

door vlokken die springen

en rijzen

en dalen

ontelbare malen.

Ik loop er

bedeesd en gevangen;

de sneeuw streelt mijn wangen

en fluistert er z’n verhalen.

 

Mijn voeten drukken,

doen krakend

bukken

het wit onder mij

en kijk ik

naar achter

dan wacht er

uitgehouwen in sneeuw:

twee voeten die weten

hoe ik heb gebeden,

dat het er vier mochten zijn.

 

Maar de vlokken

die zingen in mijn oren

en m’n roep kunnen horen

vertellen me van jou.

En in gedachten

kraken naast de mijne

een paar voeten, hele fijne

het zijn de voeten van jou,

Die m’n hart weer doen zingen

en de vlokken die springen.

Het zijn de voeten van jou.

 

Noud Bles