Op 19 maart 2020 vierde ik mijn 75^e verjaardag. Er verscheen niemand, er meldde zich niemand, en behalve met mijn echtgenote was er geen ander levend wezen waarmee ik een gebakje kon prikken of een glaasje kon leegdrinken. De Covid-lockdown was nieuw, streng en meedogenloos. De lockdown trof ook de feestelijkheden die de Uitgeverij Aspekt en Boekhandel Dekker van de Vegt in Nijmegen op touw hadden gezet. Uitgeverij Aspekt publiceerde van hun cultureel-literair tijdschrift Bühne een speciale uitgave waarin allerlei verschillende facetten van mijn schrijverschap zijn ondergebracht. Bovendien schreven een keur van literaire vrienden en vriendinnen een gedicht, een verhaal of herinneringen die elk een plekje kregen in het opvallend fraai uitgegeven tijdschriftnummer.

Van mijn hand de vijf Oekraïnegedichten (Wie kon bevroeden dat deze amper twee jaar later hoge actualiteitswaarde zouden bleken te bezitten…, zie de pagina Oekraïne: Hoog op de zuil van vrijheid), en de pagina Oekraïnegedichten. Verder een overzicht van de door mij gewaardeerde vertaalde Hongaarse literatuur, mijn faustiaanse ambitie voor korte verhalen, mijn korte verhaal Sprekend portret en biografische en bibliografische gegevens.

De bevriende auteurs noem ik graag: Perry Pierik, Marijke Hanegraaf, Wim Huijser, Jan de Rooy, Michiel van Kempen, Margreet den Buurman, Victor Vroomkoning, Emy van Gorkom, Thomas Verbogt. Ook noem ik de bijdrage van de helaas overleden Thomas Maier en de prachtige aquarel van Hai Verstappen die de omslag siert.

De Noud Bles editie tijdschrift Bühne is niet alleen een representatieve staalkaart van zo’n dikke vijftig jaar schrijverschap, maar ook een tijdsbalk van levende letteren.

Fragment achterflaptekst: Alles bij elkaar een Bühnenummer dat uitblinkt door veelzijdigheid, afstand en nabijheid en de warmte van de hedendaagse literatuur. Bühne Special Noud Bles is een feestelijk lichtpunt in bewolkte tijden.